De Tweede Wereldoorlog geeft na bijna tachtig jaar nog altijd geheimen prijs, ook in Izegem. De kleinzoon van de Amerikaanse piloot Albert Kite bracht een bezoek aan Izegem om het onderduikadres waar hij opgevangen werd na een crash even te bezoeken. “Een boeiend verhaal dat alweer een mooie aanvulling is voor de archieven”, zegt schepen van Archief Kurt Himpe, die zorgde voor een ontvangst in het stadhuis.

Albert Kite stortte op 1 juli 1944 met zijn bommenwerper B24 Liberator neer in de streek van Eernegem, waarna hij na enkele omwegen drie weken kon onderduiken in de Prins Albertstraat bij de familie Gérard en Jeanne Sabbe-Mulier. Via een ontsnappingsroute kon de Amerikaan weer vrijkomen op 8 september 1944.

“Mijn vader Etienne Sabbe was toen 21 jaar oud en bezocht Albert Kite twee keer in de Verenigde Staten. Er werd ook een plechtige ontvangst georganiseerd in de stad Macon in de Amerikaanse staat Georgia”, zegt Jean Sabbe die een tegenbezoek aan Izegem organiseerde voor de zoon en de kleinzoon van de Amerikaanse piloot, maar de zoon moest uiteindelijk afhaken.

“Dit verhaal is alweer een mooie aanvulling voor de archieven”

“Er werd al wat historisch onderzoek gedaan over de periode van de Tweede Wereldoorlog in Izegem en in 2012 verscheen ook een publicatie ‘Izegemse verhalen uit de Tweede Wereldoorlog’, waarin mensen die woonden, werkten of leefden in onze stad getuigden over de oorlogsperiode”, verduidelijkt schepen Kurt Himpe die ook medeauteur was van het boek. “Maar dit verhaal is alweer een mooie aanvulling voor de archieven.” Jean Sabbe is volop bezig om de verhalen over de bommenwerper, de crash en de bemanningsleden te bundelen en slaagde er deze week ook nog in om dossiers in te kijken bij het Centrum voor Historische Documentatie van de Krijgsmacht in Brussel, waar de archieven en documenten over de geschiedenis van de krijgsmacht van 1940 tot nu bewaard worden.

Na de ontvangst in het stadhuis bracht de kleinzoon Andy Kite met zijn vrouw ook een bezoek aan de oorlogsmonumenten op de Melkmarkt met Robrecht Vanhaezebrouck, die zich als bestuurslid van de heemkundige kring Ten Mandere al jarenlang verdiept in de Tweede Wereldoorlog.